Slapeloze Nachten, het vierde studioalbum van The Opposites, wekt de indruk dat Willy en Big2 een nieuwe richting zijn ingeslagen. Dit blijkt echter een illusie.
De splitsing op het dubbelalbum Succes/Ik Ben Twan uit 2010 stelde rappers Willy en Big2 in staat om een soloalbum uit te brengen zonder daarbij afstand te hoeven doen van hetgeen ze hebben opgebouwd. Een ideaal uitgangspunt om iets dieper te graven en met een vernieuwde blik terug te keren.
Met de singles Sukkel Voor De Liefde en Slapeloze Nachten lijkt dit dan ook het geval. Het album Slapeloze Nachten onderscheidt zich op een aantal vlakken, maar een snelle optelsom leert dat het eindresultaat niet veel afwijkt van de puberale ongein die we van ze gewend zijn.
De twee heren etaleren een zekere volwassenheid, waarbij ze het niet schuwen om emotie en diepgang te tonen. Ook de gezongen ballad Je Kan Het Niet maakt indruk. Willy’s melodieuze zang voelt oprecht en verschaft de nodige variatie. Big2 heeft zich voor Slapeloze Nachten gestort in de synthpop.
Probleem
Het is een moedige keuze die soms interessante combinaties oplevert. Toch blijft de indruk dat er veel herhaling in de producties plaatsvindt overheersen. Een bekend probleem is de tekstuele invulling, die laat ook hier weer te wensen over. Het gebrek aan technische waardigheden wordt hier en daar gemaskeerd met een fijne flow.
Dit zal je niet of nauwelijks aansporen om de repeatknop in te drukken. Met negentien tracks kan gesteld worden dat Slapeloze Nachten aan overgewicht lijdt. Er staan simpelweg teveel vullertjes op die weinig vernieuwing brengen en op den duur de balans ten nadele komen.