Het hele land is met Gers Pardoel meegegaan en achterop zijn bagagedrager gesprongen. De hits zijn bekend bij het volk. Wie heeft ze niet meegezongen? Nog steeds eigenlijk. Gers heeft intussen niet stil gezeten. In zijn homestudio in Tilburg–of liever: op zijn onafscheidelijke MacBook Pro produceert hij rusteloos nieuwebeats, schrijft hij teksten, voegt alles bijeen en maakt er weer nieuwe catchy rapliedjes van. Die gaan die wij dan weer allemaal meeblèren. En de cirkel is weer rond.
Je vraagt je af, hoe hij het allemaal doet. Want hij is ook nog eens vader van twee heel jonge kinderen. Het is discipline. Hij is een work aholicvan het goede soort. Altijd bezig, maar zonder zijn gezinnetje of zijn omgeving te verwaarlozen. Zijn kinderen zijn hem heilig. Mensen vragen me altijd: wanneer komt er weer nieuwe muziek? Dagelijks zeg ik dan.
Maar het moet niet te gehaast uitgebracht worden. Een nieuw album komt er pas, als ik vind dat ik genoeg goede nummers heb. Ik wil geen albums maken met twee goede singles erop en verder alleen maar vullertjes. Nieuw materiaal komt voortaan uit bij Sony Music, waar hij heeft getekend. Heeft hij nog zo'n knijter als "Ik Neem Je Mee" of "Bagagedrager" in zijn vingers? Zeker! Wat dacht je? Maar eenvoudig is dat niet. Een makkelijk nummer schrijven, dat is het moeilijkst wat er is. Daarom lukt het ook zo opvallend vaak bij mensen die niet uit de muziek komen. Dat is een door denkertje. Als het kwartje eenmaal valt, kun je niet anders doen dan hem gelijk geven. Schrijf maar eens een nummer met een tekst en een melodie, dat je als luisteraar onmiddellijk oppikt. Zo'n tekst waarin zo'n woordje voorkomt dat zich direct vast klauwt aan je geheugen, zo erg dat het je niet meer loslaat.
Wees gerust: Gers broedt voortdurend op zo'n nummer, op verscheidene van die liedjes zelfs. We zullen het gauw genoeg merken. Daarbij schrijft hij ook songs voor anderen. Luieren is er niet bij. Creëren is het motto. Gers laat zich door niemand van de wijs brengen. Hij maakt muziek om een goed gevoel te krijgen. Als anderen dat dan waarderen, is hij geslaagd in zijn missie. Wat ik in elk geval niet doe, is muziek maken om het respect van andere muzikanten te krijgen omdat ik een bepaald moeilijk akkoord speel. Dat nooit! Hij rilt bij de gedachte alleen al. Muziek is zijn uitlaatklep. Basta! Niemand kan hem ook zomaar van een idee afbrengen. Er zijn weleens van die types die vinden dat Gers meer moet rappen dan zingen in een bepaald nummer. Maar dat doe ik dan niet. Van mijn creativiteit moeten ze afblijven. Ik maak geen muziek volgens de regels. In mijn jeugd heb ik me ook nooit aan de regels gehouden. Dat is nou juist waaromik ben gaan doen, wat ik nu doe.Hij heeft het imago van de aaibare, voor iedereen toegankelijke rapper. Maar de mensen moeten niet denken dat ik een soort clown ben, die overdag de hele dag in bed ligt. Als ik niet hoef op te treden, dan zit ik elke dagte werken in de studio. Vaak begint het met een beat, waar ik een compleet refrein bij schrijf. Later maak ik het dan af.
Het meeste van wat ik maak, is niet voor mezelf maar voor anderen. Zijn gemiddelde is vier bruikbare ideeën per dag. De vuistregel is dat als hij er geen tekst bij schrijft,het naar een andere artiest gaat. De liedjes voor mijzelf beginnen meestal met een schets op mijn laptop, die ik later afmaak. Als hij iets niet goed vindt, schroomt hij niet om z'n MacBook op te schonen. Je moet nooit bang zijn om iets weg te gooien. Voor zijn teksten let hij vooral op speciale woorden en de klank ervan. Ik luister meer naar Engelstalige teksten voor inspiratie. Ik luister eigenlijk nooit naar Nederlandstalige muziek. Ik wil er voor uitkijken dat ik dezelfde woorden ga gebruiken als anderen. Hij wil woorden gebruiken die niet zo gangbaar zijn in liedteksten. Bagagedrager bijvoorbeeld. Misschien valt zijn werk daarom zo in de smaak bij onze zuiderburen, want ook in Vlaanderen is Gers een grote naam. Zijn muziek slaat ook aan in Suriname en Curaçao, logisch want daarspreken ze ook onze taal. Minder vanzelfsprekend lijkt het, dat het nummer "Morgen Ben Ik Rijk" buiten Nederland het meest gestreamdwordt in Polen. Hij heeft er zelf echter direct een verklaring voor: Al die Polen die in ons land werken, nemen de muziek die ze hier horen mee naar huis. Dat ze nou net dat ene nummer draaien, vind ik heel logisch. Ze zijn toch naar Nederland gekomen, om uiteindelijk rijk te worden? Topredenering! Daar past geen snelbinder of fietsventielmeer tussen. De fans kunnen met een gerust hart vooruitkijken naar de toekomst. Die is bij Gers Pardoel inveilige handen.
