Zeventien jaar is hij nog maar, als Frans Frederiks in 1997 begint met rappen. Aangespoord door artiesten als Def P en Extince, vormt hij samen met zijn buurjongen Bart Zijlstra het duo Lange Frans en Baas B. Het sleutelwoord: plezier. Maar dat betekent niet dat de twee Amsterdammers het niet meteen serieus aanpakken. Iedere vrije middag wordt besteed aan het schrijven van teksten, iedere euro aan het professionaliseren van de zelfgemaakte studio. En waar de eerste jaren vooral in het teken staan van zelfverbetering, treedt het duo vanaf de eeuwwisseling steeds vaker naar buiten. Het resulteert in onder meer de publieksprijs tijdens de Grote Prijs-finale en de winst van de talentenjacht Most Wanted (beide in 2001).
Maar de bal gaat pas echt rollen als in 2003 de eerste Straatremixes verschijnt. Een mixtape naar Amerikaans model, waarbij bekende beats van nieuwe teksten voorzien worden. De onderwerpen: seks, drugs & rock ‘n roll. De mentaliteit: je nergens iets van aantrekken. De Straatremixes leidt daarmee de geboorte in van een hele nieuwe generatie toonaangevende rappers. Niet alleen Lange Frans en Baas B, maar ook The Opposites, Brace, Negativ en Yes-R doen mee. En zonder de hulp van een label of distributiemaatschappij worden er duizenden exemplaren van de tape door het land verspreid. Deel twee en drie van de Straatremixes slaan zo mogelijk nog meer aan en de driedelige serie staat vandaag de dag nog steeds bekend als de succesvolste Nederlandse mixtape-serie ooit.
Inmiddels is Frans vergevorderd met zijn studie bedrijfskunde. Maar hij merkt steeds duidelijker waar zijn ware passie ligt: muziek. Een jaar voor de eindstreep stopt hij met zijn studie om alles te richten op zijn artiestenbestaan. Een goede keuze, blijkt al snel. Van het undergroundsucces van de Straatremixes is het voor Lange Frans en Baas B een kleine stap naar landelijke bekendheid. In 2004 verschijnt Moppie, een pakkende single die maandenlang niet van de televisie en radio is af te slaan. Het daarop volgende Zinloos wordt zelfs een nummer één hit en laat bovendien de maatschappelijk betrokkenheid van het duo zien. De single is een eerbetoon aan enkele slachtoffers van zinloos geweld; de opbrengsten gaan volledig naar het goede doel. In de daarop volgende jaren gaat het zo mogelijk nog voortvarender met het duo. TMF Awards, 3FM Awards, Essent Awards, Edisons, noem de prijzen maar op en Lange Frans en Baas B slepen ze in de wacht. In 2005 betekent het geëngageerde Het land van… bovendien een nieuwe nummer één hit, en het gelijknamige tweede album van de groep wordt eveneens een succes.
Ondertussen laat Lange Frans zich ook steeds vaker in zijn eentje zien. Vanaf 2005 verzorgt hij elke vrijdag het weekoverzicht bij de radioshow van Giel Beelen, terwijl hij ook regelmatig televisieoptredens maakt. De populaire single Testament toont intussen aan dat hij zich ook solo rappend uitstekend staande kan houden, terwijl singles als Als je maar gelukkig bent (2006, met Gordon) laten zien dat hij niet schroomt zijn muzikale horizon te verbreden. Baas B geeft juist aan minder behoefte te hebben aan de schijnwerpers en zich meer op de achtergrond te willen richten. In 2008 verschijnt Verder, het laatste album van het duo. De maatschappelijke single Kamervragen maakt duidelijk dat het tweetal ondanks haar succes niets aan sociale betrokkenheid heeft ingeleverd. Het nummer schopt het zelfs tot de nationale politiek en leidt tot echte Kamervragen. Niet veel later maakt Baas B bekend dat hij wil stoppen. Een vervelende en in de media breed uitgemeten breuk is het gevolg, maar Lange Frans zit niet bij de pakken neer. Hij gaat door met zijn werkzaamheden bij Giel Beelen en blijft een graag geziene gast op de televisie.
De laatste jaren werkt hij mee aan onder meer de programma’s Fort Boyard, Beste Zangers van Nederland en Studio 9. Maar de voornaamste bezigheid blijft muziek. Met meer creatieve vrijheid dan ooit begint Frans nummers op te nemen. Nu eens een openhartige ode aan Amsterdam met rapper RBDJAN, dan weer een pakkende samenwerking met Marco Borsato of Fouradi. Frans is nooit bang om buiten vaste hokjes te denken. Met de single Ben Mezelf geeft hij ondertussen aan dat hij gewoon zichzelf blijft, ook nu hij er in zijn eentje voor staat. Als daarna de single Zing voor me (samen met Thé Lau) zijn eerste nummer één hit als soloartiest betekent, wordt duidelijk dat het publiek hem nog steeds omarmt. Op 1 januari 2012 verschijnt zijn derde single ‘Een nieuwe dag’ met Jeroen van der Boom en nog in dezelfde maand verschijnt Frans’ debuut Levenslied via Top Notch. Een openhartige, ongedwongen plaat die alle kanten van Frans’ muzikale spectrum belicht. Het album wordt goed ontvangen en er zullen bovendien nog enkele singles van verschijnen.
Frans zelf is intussen met zijn hoofd alweer bij nieuwe projecten. Er komen nog minimaal twee soloalbums van hem aan, en tegelijk probeert hij jonge rappers als Lil’ Kleine te laten profiteren van zijn expertise. Maar ook nu, na alle successen en ervaringen, blijft het sleutelwoord plezier. Zolang Frans iets tof vindt, wil hij eraan mee doen. Verplichtingen of druk voelt hij niet. Of, zoals hij zelf zegt: ‘Als ik gewoon een lekkere pastasaus kan blijven maken en mijn kinderen van dichtbij mag zien opgroeien, ben ik al een heel tevreden man.’
