Andy Dellenoy:
Muziek zit in het bloed. Ik kreeg voor mijn 3e verjaardag een wit lucht-orgeltje, aangedreven door een elektrische 'ventilator'. (Ik kan hem nog horen zoemen). De eerste liedjes die ik leerde was 'Vader Jacob', 'Paratie' en 'In the mood'. In een iets wat simpelere versie dan het origineel. Maar daar kwam ik later pas achter. Mijn moeder zat vroeger ook in een band, was zangeres, speelde gitaar en accordeon (voormalig Nederlands kampioene). Haar band repeteerde altijd bij ons in de huiskamer, en dan groei je eigenlijk vanzelf op met muzikale invloeden.
Op mijn derde levensjaar begon ik zo'n beetje te spelen op mijn witte orgeltje, en daarna op de accordeon van mijn moeder.
Ik kwam eigenlijk 'vanzelf' voor publiek te staan, op camping- en school gelegenheden. Het gekke is dat ik tot op de dag van vandaag bijna nooit nerveus ben geweest voor een optreden. 10 Personen, 2000 Personen, ik heb nooit plankenkoorts gehad.
Ik mocht vroeger altijd meezingen met mijn moeder (2e stem); tegenwoordig zingt moeders met mij mee!
Tijden veranderen! :) Of, kleine jochies worden groot! Nog steeds willen we regelmatig samen die 'oude' nummers zingen met allebei een gitaar in ons handen.
In 1986 zijn wij met het hele gezin in Schotland gaan wonen. Daar heb ik de elektrische gitaar opgepakt. Na de eerste paar akkoorden van (weer) mijn moeder te hebben geleerd, is de rest door mijzelf aangeleerd. Met de gitaar zijn er veel invloeden van Willie Nelson hoorbaar. Drie keer raden wie bij mijn favoriete artiesten behoort. :)
In 1988 zijn we weer terug naar Nederland gegaan. In dit jaar ben ik in mijn eerste serieuze band gegaan.
1988 tot 1991
Leadzanger + slaggitarist bij amusement orkest “Romantic Flash”
Een trio. Wij brachten all-round muziek. Top 40 en dansen.
Leuk detail; Nu repeteerde 'wij' in de huiskamer van m'n ouders.
Bij deze band kwam ik erachter dat ik veel mensen aansprak met mijn stem.
"Waar komt die stem toch in hemelsnaam vandaan?" was vaak gehoord.
Al met al waren dit leuke ervaringen, die de opstap waren voor de volgende band.
1991 tot 1997
Leadzanger/entertainer bij amusement orkest “De Toendra’s”
De Toendra's, een amusements orkest met bekendheid uit de 'piraten' tijd. (De vrijbuiters, de four tak, de havenzangers enz.)
Bekende nummers van de band; Dag en nacht, Ik zat in een klein café, Ik wil weer naar huis, enzovoort enzovoort. Bij dit orkest hoefde ik 'alleen' maar te zingen. Nu had ik dus veel meer tijd voor het publiek en de entertainment. Om maar enkele fratsen te noemen; In tentpalen klimmen, handstand op podiums, op de bar, meelopen in polonaises, boven in de nok van de zaal klimmen, ... tja, wat niet eigenlijk?
Met deze band hebben we ook een CD gemaakt. Waarop oude, en nieuwe Nederlandstalige Toendra-nummers werden opgenomen. De titelsong was door mijzelf geschreven; 'Ik zou willen dat het weekend was'. Met veel hulp van Jack Verburght en Mark en Mirella (van Frank en Mirella) hebben we een leuk produkt gemaakt. De CD uitreiking werd gedaan door Henk Wijngaard, waar we al regelmatig mee opgetreden hadden. Daarna veel promotie werk voor radiostations, waar gretig vraag was naar de nieuwe CD van de Toendra's
Wij waren vaak te vinden op de 'grotere' evenementen, feesttenten en zo. Ook kwamen wij met regelmaat van de klok in aanraking met Nederlands bekenden, zoals Frans Bauer, Henk Wijngaard, Arne Janssen, Vader Abraham, en vele anderen.
Een leuke tijd, waarin ik heel veel ervaring en kennis van publiek heb opgedaan! Toch merkte ik in de loop van die jaren dat ik meer wilde dan 2 keer per week optreden. Doordat mijn collega's ook gezinnen, werk, en andere verantwoordelijkheden hadden, zat dat 'meer willen' er niet in bij deze band. In goed overleg met hun heb ik dan ook besloten om alleen verder te gaan.
97 tot heden
Professioneel solo artiest/entertainer/one-man-band.
Tja, en dan zijn we zo'n beetje aangeland op hetgeen wat ik nu doe. One-man-band cq. solo artiest. Dat is weer heel anders.
Het begon eigenlijk gelijk al goed. Ik hoefde niet te wachten op optredens. Dat liep gelijk al lekker. Het had naar mijn mening ook een reden;
Veel collega's (one-man-bands) spelen met voorgeprogrammeerde muziek.
Ik ben daar een beetje huiverig van, omdat je niet direct in kunt spelen op situaties die zich voordoen in het publiek. Juist dat 'muzikaal inhaken' op gebeurtenissen staat heel veel mensen aan! Ik kies ervoor om zoveel mogelijk 'zelf' te spelen met behulp van mijn keyboards. En dat bevalt het publiek gewoon heel goed. Nu komt ook mijn 'entertainment' pas goed tot z'n recht.
Er zijn niet veel mensen die het aan durven om alles alleen te doen. Wat dat betreft heb ik genoeg zelfkennis en -vertrouwen dat ik het wèl durf.
Door mijn ervaring en uiteenlopend repertoire, kom ik overal terecht. En dàt is nou het leuke van alles! Sinds ik solo ben gegaan kom ik op de meest uiteenlopende evenementen. Ik zal eens wat noemen; Partyschepen, tuinfeesten, bedrijfsrecepties, personeelsfeesten, bruiloften, feesttenten, campings, bungalowparken, braderieën, cafés, restaurants, ... enzovoort.
Echt waar, overal kom ik nu! En.... veel belangrijker, overal mag ik weer terugkomen ook!
Samenvattend, waar men echt wil feesten, vragen ze Andy Dellenoy!!!
Als solo zanger (dus enkel met muziekbanden) kan ik mijn ervaring ook lekker tonen! Dat mag dan ook regelmatig. Mijn repertoire is zeer groot en ik kan dus op vele soorten evenementen/feesten mijn mannetje staan. Maar, het moet gezegd worden, ik kom pas echt tot mijn recht als er een feest verwacht wordt. Entertainen, mensen van de stoel af krijgen, iedereen laten meezingen, maar vooral; zelf een goede act afleveren aan het publiek.
Ik ben langzamerhand steeds meer met een passie bezig die ook al van kinds af ingegoten is: Country muziek. Niet omdat het de trend is, maar omdat ik het zelf wil. Elke keer als ik in mijn auto stap naar een optreden zing ik weer: "On the road again" van Willie Nelson. Dat is gewoon traditie.
Met de country muziek kan ik ook mijn gitaar weer om m'n nek hangen. Inmiddels heb ik al veel lof en waardering mogen ontvangen voor mijn countryzang kwaliteiten, gecombineerd met gevoel voor entertainment. Zo kan ik me weer onderscheiden van collega country zangers. Het entertainment. Het juiste nummer, het meezingen, het mee dansen. (Ja ja, ik doe ook aan line-dancing ;) ).
En wat nu natuurlijk ontzettend hip is, is het smartlappen en apres-ski thema! Feesten, en meezingen. Dit zijn voor mij de avonden waar ik mijzelf eens goed kan uitleven. Hard werken, maar met zeer veel voldoening, lol en plezier!
En verder??? Augustus-2002
Eindelijk... Andy heeft een CD-album opgenomen. In de Wisselaar studio in Oosterhout heeft Andy, met behulp van Ferry Ripson als producer, Jack Verburgt als arrangeur/muzikant, en P. Hartingsveld als personal manager een leuk product gemaakt.
Een CD met een Jack Jersey inslag, en natuurlijk afgewisseld door enkele country nummers.
Dat je als artiest moet uitkijken in het artiestenwereldje heb ik hier wel geleerd. Jeetje wat kun je besodemieterd worden, en wat kost het dan veel geld. Ik ben over iedereen wel positief, behalve over de producer, dhr. Ripson. Daar had ik nooit mee moeten gaan samenwerken. Maar ja, gedane zaken ...
De CD gaat uitgebracht worden onder het label van Tonny Alberti. (De broer van Willeke Alberti).
De releasedatum is vastgesteld op 13 maart 2003. Een paar weken na de carnaval.
En nu maar hopen dat ons team het verschrikkelijk druk gaat krijgen, want dat zou betekenen dat de fans het album kunnen waarderen.
Natuurlijk zal er een spetterende Cd-uitreiking georganiseerd worden, met diverse optredens.
Begin 2005
Mijn eigen zaak begonnen. WeddingDesigners. Met 2 doelen; Als professioneel uitvoerend artiest werkzaam zijn, en een begeleidingsbureau voor aankomen trouwparen. Als weddingplanner en evenement- artiestenbureau lekker aan de gang.
Augustus 2005
Verhuisd naar Curaçao, volledig geëmigreerd naar het zonnige gedeelte van het Nederlands grondgebied.
We hebben hier alles opgezegd, verkocht en zijn het buitenland gaan ontdekken.
Februari 2006
Zonder muziek leven, althans niet op de manier zoals ik dat in Nederland gewend ben, is teveel gevraagd van mij.
Ik had echt een enorme heimwee naar mijn muziek (en natuurlijk ook mijn familie).
Toen er in december 2005 TV opnames waren in Curaçao van de Tros muziekfeesten, en daarbij ook nog mijn goede vriend Rene Riva tegenkwam, toen brak het bij mij en besloot ik om terug te gaan naar Nederland.
Ik weet het, het was een kort, maar wel een heftig avontuur. Ik ben blij dat ik weer in Nederland ben omdat ik hier mijn muziek weer volledig kan oppakken en beleven, maar... het eilandje heeft wel mijn hart gestolen, en ik zal daar nog regelmatig te zien zijn. Als ik de muziek niet zo belangrijk vond, dan zou ik daar zeker nog wonen!
April 2006
Al mijn spullen en apparatuur zijn weer terug uit Curaçao! Ik kan er weer met volle moed en zin tegenaan! En dat doe ik dan ook weer met hernieuwde zin en inzet. Gelukkig zijn mijn 'klanten' mij niet vergeten en heb ik een agenda waar ik mij niet voor hoef te schamen :)
Ik moet eerlijk zeggen dat mijn avontuur er wel voor heeft gezorgd dat ik weer heel veel zin heb in mijn optredens.
Maart 2007
Dit is leuk! Mijn broer Berry is gestopt met het duo Heathcliff, waar hij in speelde. We gaan nu een lang gekoesterde wens uit laten komen en we gaan samen ook als DUO optreden. Berry en ik kennen elkaar door en door, en ik ben er van overtuigd dat we elkaar versterken in de muzikale- en zangkwaliteiten. We gaan ons presenteren als een live (!) spelend feestduo, die veel trekjes heeft van de duelling piano's formule. Daarbij is het natuurlijk ook nog steeds mogelijk om mij solo te boeken.
April 2007
Inmiddels hebben we diverse optredens gehad als duo, en het resultaat en reacties zijn werkelijk boven onze verwachtingen! Echt fantastisch hoe het publiek reageert op onze optredens. En, ... dat gaat alleen nog maar leuker en beter worden.
We hebben vele plannen en hopelijk gaat het publiek veel van ons horen :)
Januari 2008
Ik heb me weer ingeschreven in de Kamer van Koophandel, en ben nu wederom weer officieel een professionele artiest. De bedrijfsnaam: Dellenoy Entertainment Services. Mijn inkomsten bestaan nu alleen nog maar uit mijn optredens :) Ik ben er weer trots op! Tevens ben ik ook ingeschreven als artiestenbureau. Ook zal ik drukwerk, en websites gaan ontwikkelen voor collega artiesten en artiesten- en evenementenbureau's.
November 2008
We hebben een heerlijk jaar nu al. De optredens als duo gaan werkelijk fantastisch. We hebben het als duo nu af en toe zo druk dat we de rem er op moeten zetten. Berry werkt namelijk nog wel gewoon 40 uur en heeft een gezin. De reacties van het publiek zijn werkelijk fantastisch! Zo leuk. Het geeft ons werkelijk voldoening in hetgeen wat we doen. We denken toch wel een behoorlijk uniek duo te zijn. We zijn het afgelopen jaar enorm gegroeid in ons samenspel. En dat merkt het publiek ook.
Ook de optredens voor Andy Dellenoy (solo) gaan zeer voorspoedig. Over een lege agenda hoeven we niet te klagen :) Als bedrijfje gaat het ook niet slecht. Ik heb best wel veel grafische opdrachten, en opdrachten voor het ontwikkelen van websites voor artiesten en horeca.
Berry Dellenoy:
Al sinds Berry kon lopen raakte hij al in de ban van orgel spelen en muziek maken. Op 4 jarige leeftijd zag hij zijn moeder op het orgel in de woonkamer spelen en nadat ze klaar was waagde hij zich ook achter dit apparaat en speelde als één van de eerste nummers het veel door moeder gespeelde ‘Parati’. Verwonderd wie dat nu was kwam moeder terug gelopen en zag haar blaag van net 4 jaar met zijn kleine vingertjes zijn moeder kopiëren. Vanaf dat moment was er helemaal geen rust meer in huis.
Op latere leeftijd speelde Berry vaak op door school georganiseerde evenementen en heeft zich het keyboard / orgel spelen eigen gemaakt door veel naar muziek winkels te gaan waar hij dan uren vertoefde. Tot moeders zomaar ineens binnen kwam lopen en zag op welk keyboard ik speelde. Die heb ik toen gekregen… Lief he!...
Welkom in de muzikantenwereld
Na een aantal optredens voor school verzorgt te hebben op "het rode kruisschip "Henry Dunant" en meerdere openbare gelegenheden is Berry geïntroduceerd in de wereld van de muzikanten. Via zijn broer kreeg Berry te horen dat een nieuw op te richten band nog een toetsenist zocht. Hij heeft toen op 19 jarige leeftijd de stoute schoenen aangetrokken en is auditie gaan doen. Er werd hem een aantal dagen voor de auditie nog wel even verteld dat hij ook de baspartij moest gaan spelen en zingen. -slik-
Dit lukte gelukkig allemaal en Berry werd aangenomen. Dat was zijn eerste stap richting de amusementswereld. De band First Floor was geboren.
Na hier een aantal maanden succesvol te hebben meegedraaid kozen de oude rotten in het vak er voor om Berry in te ruilen voor een andere oude rot. Dit was de beste ruil die ze ooit hebben kunnen doen voor hem! Berry is toen bij de band Gently terecht gekomen. Deze band was hun toetsenist dus kwijt aan de eerste band waar Berry in speelde…
Met deze formatie hebben ze jaren met veel plezier gespeeld door geheel Nederland en Berry heeft daar ook veel geleerd! Helaas stopte deze formatie er onverwacht mee en stond hij weer met lege handen. Niet lang daarna is Berry gecontacteerd door een groep muzikanten die een grote band wilde opzetten. Deze groep is uiteindelijk uitgegroeid tot een groep van 7 man wat een geweldig muzikaal nivo bereikte. Maar zoals bekend hebben grote bands niet veel werk doordat de prijs dan vaak te hoog is, en omdat we met zo velen waren kwamen er wat strubbelingen in de groep. Hier zijn uiteindelijk 3 muzikanten van overgebleven. De zangeres, de drummer en Berry. Deze hebben toen Trio Escape opgericht en hebben in deze formatie wederom wat jaartjes gespeeld. Uiteindelijk is de drummer toen ook overgestapt naar een andere band en bleven we met z’n tweetjes… Duo Escape dus…
De laatste jaren
Omdat Duo Escape zonder manager werkte is dit duo er langzaam aan mee gestopt. Berry heeft toen ongeveer 3 jaar niet opgetreden en heeft zich toen gestort op het maken van muziekbanden en het opnemen van muziek in zijn thuis studio.
Tot op een dag een telefoontje volgde van de zanger van Heathcliff. Ze hebben dezelfde dag gelijk afgesproken om auditie te doen bij Berry thuis, omdat toch alles al stond aangesloten. En vanaf die dag zat Berry dus bij Duo Heathcliff waar hij een tweetal jaren met veel plezier bij heeft gespeeld! Tot het moment dat er in de privé-sfeer het één en ander gebeurde waardoor ze als duo niet zo vaak meer konden optreden als voorheen. Er is toen besloten dat Berry op zoek ging naar een andere band waar het aantal optredens nog wel hoog lag.
De Dellenoy Brothers
Door omstandigheden is het er nooit van gekomen dat Berry met zijn broer samen ging optreden. Maar nu leek het er op dat deze kans zich wel ging aanbieden en hebben beide broers een lang onvervulde wens in vervulling zien gaan! Eindelijk spelen de broers samen!
Ze vinden het beide geweldig om samen op het podium te staan. Er is al vele malen gezegd dat deze gasten sprankelen op het podium en dat je aan de uitstraling alleen al kunt zien dat deze jongens er geweldig veel zin in hebben en dat ze barsten van de energie!
